De hoogste berg ter wereld

Vanmorgen zijn we na een lekker ontbijtje, geroosterd brood met crème kaas en jam, jus d’orange en een kopje thee, in de auto gestapt om naar het observatorium op Mauna Kea te gaan. Eerder die morgen had ik al geprobeerd een was te draaien in de aanwezige wasmachine. Iets wat me niet gelukt is. De machine. Kom alleen maar kleine hoeveelheden aan. En 2 handdoeken, 2 t-shirts en 2 slips is blijkbaar geen kleine hoeveelheid. Want hij deed het niet. Onze buren hebben het ook geprobeerd, maar niets. Onderweg hebben we de eigenaar gebeld dat hij het niet deed. En net toen we weer hier aankwamen stond de wasmand met schone droge kleding klaar. Dat noem ik service .  In elk geval dus vanmorgen naar Mauna Kea gegaan. Het begon al weer goed, zodra we in de buurt van Hilo kwamen moesten we vanwege de regen het dak alweer op de auto doen. Effin de highway 200 op gegaan en het begonop te klaren. Toen we de afslag naar het observatorium zagen, was het een heldere zonnige dag en konden we zelfs de top van de berg zien. Eerst zijn we naar het visitors centrum gereden. Waar we op aanraden van de mensen een half uur moesten wachten omdat René met zij  diabetes zit. Daar hadden we zelf geen rekening mee gehouden. Maar van 1000 mtr naar 4200 mtr is ff te veel van het goede. We hebben daar om de tijd te doden een kleine wandeling gemaakt. Was daar een zeldzame silverster oid. We hebbenze in elk geval gezien die planten. Was niet erg onder de indruk. Eenmaal terug op de parkeerplaats de auto in de lage gear gezet en met een snelheid van 25 mph de berg op. Fenomenaal uitzicht, het terrein een soort maanlandschap, de weg k..... maar we hebben het gehaald. Je was trouwens verplicht 4x4 te rijden op die weg en ook in de lage gear. Hellings percentage was gemiddeld 22% is mij verteld. Boven gekomen stonden er zo’n 8 sterrenkijkers, heel 8 drukwekkend. Dat was het uitzicht ook. In de tussentijd was het gaan bewolken, dus je had een prachtig uitzicht op de wolken. Echt heel apart. Na een half uurtje daar rond gelopen te hebben, zijn we weer langzaam naar beneden gereden. En kunnen we dit van onze bucketlist halen. We zijn op de hoogste berg ter wereld geweest. In totaal is mauna kea 10403 mtr. Waarvan 4203 mtr boven water en de rest onderwater. Eenmaal beneden gekomen zin we richting Kona gereden om Big Island via de zuidkant te bewonderen. Gelukkig begon het weer te regenen. Misschien voor de volgende keer Hawaï is informeren of er een regenseizoen is. Gelukkig aan de kust zelf een zonnetje. Bij de Denny’s Hebben we een clubsandwich gegeten en toen verder doorgereden. We wilden stoppen om te zwemmen bij een baai  met een hele moeilijke naam, hij was bij de plaats Kapt. Cook.  Aar we hebben hem  iet ku  en vinden. De volgende afslag wel kunnen vinden, maar daar waren geen echte zwem mogelijkheden. Op aanraden van een local moesten we naar .... BeachPark. Daar was een zandstrand en kon je goed zwemmen. Ze gezegd zo gedaan. Het was snel gevonden en  blijkbaar wisten meer mensen die l,en want het was er best wel druk. Snel de zwemspullen aangetrokken en de duikerbril en snorkel gepakt. Heerlijk water en als je onder water keek ging er een wereld voor me open. De mooiste vissen zwommener rond. Dezelfde die in mijn zeebak heb zitten maar dan veel meer en veel groter. Geweldig. René die eerst niet wilde snorkelen kwam er toch ook maar met zijn snorkelspullen aan en het eerste wat hij tegenkwam was een zeeschildpad. Zo gaaf. Er zwommen er meer. Op de achtergrond allerlei tuimelaars aan het springen in het water wat wil je nog meer.  Helaas was de stroming behoorlijk sterk en het leek mij niet verstandig om erg ver de zee in te gaan. Maar een 15 meter uit de kust was het al geweldig. Hele scholen van die gele vissen en die met een ruitjes patroon en zo’n stip. Doktersvissen , ik weet  iet hoe ze allemaal heten. Ook een paar hele grote waren er en van die papegaai  vissen. Een woord geweldig. Helaas moesten we toch weer richting ons huisje gaan. We hadden nog een rit van 2 uur te gaan. Onderweg gegeten in Pahoa , spaghetti , was prima . Langs Volcano Natl Park gereden.was  niets te zien van enige activiteit. Zaterdag gaat het weer open. Tijdens het eten stond René met een man te praten, die wilde een lift naar het strand, over de vulkanen hier op Hawai . De man  vertelde dat deze met elkaar in  verbinding stonden. Het zijn er 4 en dat de nu minst bekende actief was. Nu niet meer trouwens, vandaar dat de parken weer opengaan. Die vulkanen bouwen een druk op en dan moet 1 van die vulkanen de druk kwijt. De verwachting is dan ook dat over 2 jaar weer een eruptie Ze weten alleen niet welke vulkaan dat zal worden.  Ik ben benieuwd. Nu zitten we weer lekker op onze veranda te genieten van het weertje en de golven, geluid van de kikkers en wat krekels 😁😁😁