Punalu’u beach

Vanmorgen hebben we geprobeerd hier in de buurt naar het strand te gaan.  Eerst keneha beach hier tegenover. Dat viel af ivm de drukte.  Toen een poging gewaagd om naar Mackenzie State Park te gaan. Hier ook vlakbij. Alleen was de weg afgesloten zei het bordje, dus op een andere manier geprobeerd. Dit is niet gelukt, uiteindelijk aan iemand gevraagd en die wees ons de weg, alleen dachten wij bij het eerste stop bord afslaan , terwijl het bij het 2e moest zijn. Waardoor we na een kwartier bij de zelfde man uitkwamen. De 2e keer lukte het wel en kwamen we dus uit. bij de weg waar stond dat we niet in mochten. Hebben we nu wel gedaan en kwamen op een zeer mooie plek uit. Alleen zonder strand, dat was er wel als het en was, en natuurlijk het was vloed. Uiteindelijk toch maar besloten om dan een stuk te gaan rijden om naar Punalu’u beach te gaan. Bekend om zijn zwarte strand en zijn zeeschildpadden. 1,5 uur later waren we op plaats van bestemming. Plaatsje gezocht op het strand, het was er behoorlijk druk. Duikbrillen op en snorkels en gaan zwemmen. Onderwater was het niet zo mooi als gisteren, er waren nu meer rotsen en stenen, maar de vissen maakten het ruimschoots goed. En natuurlijk zeeschildpadden er waren er zeker een stuk of 15 waar wij zaten. Je moest uitkijken datje niet tegen ze aan botste. Wat René dus overkomen is. Die zag er eentje en probeerde die te ontwijken alleen achter hem was er nog een en die klapte tegen hem aan. Ik heb geprobeerd met mijn onderwater cameraatje opnames te maken. Maar aangezien ik zo blind ben als wat, ben ik benieuwd of er wat op staat. Kan nu niet controleren want de batterij is leeg. Ben benieuwd. Dit strand is zo beroemd dat er bussen toeristen langs komen om de schildpadden te zien. Die bus blijft er een half uurtje en dan weer weg. De meeste mensen hebben geen flauw idee waarom ze op dit strand gedumpt zijn. En fotograferen van alles, behalve de schildpadden. Tenminste wij hebben er nog geen een naar de zee zien kijken, laat staan dat ze weten wat een schildpad is. René heeft tegen een vrouw daar een verhaal op zitten hangen over de schildpadden en het mens  helemaal enthousiast. Haar man er ook bij gehaald en ze stonden te turen over de zee, niet normaal meer. Totdat René  haar aanwees waar ze waren. Achter het strand was een soort meertje met water hyacinten en blauwe water lelies. Die werden meer gefotografeerd. We hebben zeker 3 busladingen Japanners voorbij zien komen. Zich echt afvragend wat de daar nu moesten doen 😁. Op het strand zelf was ook een winkeltje met de meeste rare prullaria van schelpenketting tot beplakte schelpen. René  en ik vroegen ons eerst af wat zo’n winkeltje daar nu moest. Maar nou weten we het. Na ons een aantal uren vermaakt te hebben met snorkelen en naar mensen kijken zijn we weer richting ons huisje gegaan. Onderweg nog langs Hilo gegaan downtown, om te kijken hoe dat was en een ijsje te eten. Nou Hilo doet downtownwas helemaal niets en ijs hadden ze ook niet. Dat hebben we ergens anders moeten halen. Nu zitten we weer lekker op onze veranda. Het ruikt hier heerlijk naar jasmijn en de temperatuur is heerlijk. Ik ga zo naar mijn was kijken want ik heb een andere wasmachine gekregen, de ouse deed het niet.maar deze is volledig in het Japans er zitten wel stickers op in het Engels maar daar heb je niet zo veel aan.