Seattle

gisteren een voorspoedige reis gehad naar Seattle. Alleen de wachttijd in Chicago was wel erg lang. Normaal gesproken doe je er lang over om door de douane te komen, maar dit was in enkele minuten gebeurd. Dit alles door het digitale tijdperk, dat ook voor ons onbenullen. René heeft nogwel geprobeerd om het langer te laten duren. Door een aansteker en een pen in de vorm van een kogel mee te willen nemen. Die zijn we dus kwijt. Raar dat Schiphol het niet gezien heeft. De reis van Chicago naar Seattle was lang. Ik zat een beetje beroerd en heb nu mijn knie overbelast. Is onprettig met wandelen. Op het vliegveld van Seattle hadden we de tassen snel en dat zelfde gold voor de auto. Man heeft nog wel geprobeerd om de auto te up graden , maar is mislukt. Bij de uitgifte hebben we onze grotere auto zo gekregen.  Hotel was ook snel gevonden, alleen helaas geen lift. Ze wilden het hotel zo authentiek mogelijk houden. Dat is zo fijn als je met 2 tassen van 17 kg naar de 2e etage moet. Maar wel uitzicht op de Needle. Om 21.00 uur lagen we in bed. En om 2 uur waren we al weer wakker. Later toch nog wel weer kunnen slapen. Gelukkig