Lancering van de Delta IV raket

Gistermorgen al vroeg op de televisie, dat de lancering doorging en dat het aftellen begonnen was. Aangezien we gister alleen op de planning hadden staan om nog even naar Universal Studio's te gaan, was de beslissing snel genomen. Eerst een aantal wassen gedraaid. Ja ja het was leven gaat gewoon door. Ontbeten , een feest ontbijt want René was jarig.  En toen ingepakt, badkleding, schone kleding , handdoeken, camera en verrekijker. De koelbox met water en cola mee en op naar het pret park. In eerste instantie leek het daar niet zo druk. Dus we waren vol goede moed. Maar naar mate we dichterbij kwamen bleek het toch drukker dan verwacht. Het zonnetje stond strak aan de hemel, dus weer voor de water attracties. ( vandaar ook de schone kleding). Eerst hebben we nog Harry Potter escape from Gringotts gedaan, daar bleek het niet zo druk te zijn. Eigenlijk wilden we Skull Island nog doen, maar die was om technische redenen gesloten. Toen hij uiteindelijk open was, was er een wachtrij van 75 min. . Dus hebben we ons maar laten verleiden door de waterattractie van Popey , drijf nat waren we weer, vooral René kreeg zo als gewoonlijk de volle laag.  Al gauw was het 15.30 uur en tijd om weg te gaan naar Port Canaveral, Cocoa beach .

Het was niet zo druk op de weg en binnen het uur waren we er.  Eerst een hapje gedaan in een lokaal eettentje. René had een steaksandwich, deze haalde het niet bij die van de Makro, Raimo een hamburger, deze haalde het niet bij die van Bono's. Dixie had een broodje witvis, oftewel Mahi sandwich en ik had een gepofte aardappel met pulled pork , kaas en nog wat er op.  Ik had met opzet een voorafje genomen. Zou misschien niet zo groot zijn, maar had er een volledige maaltijd aan. We zouden na de maaltijd een stukje terug rijden naar de haven om daar de lancering te zien, maar de eigenaar van het eettentje zei dat we beter het straatje uit konden rijden daar de auto parkeren , bruggetje over wandelen en op het strand de lancering konden bekijken. Zo gezegd zo gedaan. Twas nog heerlijk op het strand. Raimo en Dixie hebben een tijd in zee gezwommen, daar vond ik het te koud voor. En wij hebben een wandelingetje op het strand gemaakt naar de pier. Deze bleek toegang van 5,-- te vragen , om op de pier de lancering te kunnen zien. De lancering zou om 7.44 uur plaats vinden en er kwamen ook steeds meer mensen op het strand om het te kunnen bekijken. Het word ook steeds kouder en donkerder, maar dat mocht de pret niet bederven. 7.44 uur kwam al zeer snel, alleen geen lancering. Kwartiertje gewacht en nog niets. Wij hadden wel geen internet, maar gelukkig wel mensen om ons heen. En René had snel contact gemaakt met een paar mensen voor ons, om te vragen wat er aan de hand was. Het enige wat die wisten was dat het  ertraagd was en dat ze de tijd nog hadden tot 9.00 uur om de lancering te laten plaats vinden. Ook had hij nog even aan de mensen gevraagd waar je goed kon eten. 2 adresjes op gekregen. 1 een duurdere en 1 wat goedkoper.  Deze mensen hielden het voor gezien en ik begon toen ook maar de de spullen in te pakken, aangezien er meerdere mensen het strand verlieten. De mensen achter ons hadden duidelijk beter internet en zij vertelden ons dat de lancering binnen 4 minuten zou plaats vinden. Reden voor ons om nog maar ff te blijven en ja hoor een grote licht flits. Tuurlijk niet op de plaats waar wij dit verwacht hadden. En daar ging de raket omhoog. Wat een ongelooflijk mooi Rn gaaf gezicht. De hemel was onbewolkt dus dat kwam erg goed uit. Dixie heeft alles gefilmd en ik heb een aantal foto's gemaakt. Maar de meeste tijd gewoon gekeken. Omdat het zo helder was, konden we de raket goed volgen en zag je de motoren, die afgestoten werden verbranden in de dampkring. En natuurlijk dat geluid van de raket, die dus echt een heletijd later komt. Zo gaaf. Na een paar  minuten was het voorbij. Ook voor ons. Spullen opgepakt van het strand, naar de auto gelopen, die door Raimo verplaatst wasivm wegsleep regeling, naar de parkeer plaats van het eettentje. En vandaar uit geprobeerd naar het restaurant te gaan. Aangezien iedereen gelijktijdig bedacht om naar huis te gaan, was er nogal een file. Maar uiteindelijk toch gelukt. Het restaurantje was een paar Mike verder op en we kwamen net op tijd aan om nog wat te eten te krijgen. Ze zouden om 9.00 uur sluiten. We moesten eten onder een overkapping warm gehouden met warmtebranders. De mannen zoals de laatste tijd normaal krab en Dixie en ik tonijn, licht gebakken. Hoef ik niet meer, zat te veel peper op en ik dacht dat het rauw zou zijn,. Nee   Voor mij niet meer. Omdat ze eigenlijk om 9.00 uur dicht gingen, wed er rondom ons heen de tafels al op de kop gezet en alles werd opgeborgen. Maar we kregen gewoon de tijd om lekker uit ge eten. Eenmaal klaar, wachtte ons nog een terug rit van een dik uur. Die eigenlijk zo voorbij was, omdat we nog vol indrukken waren.