Swaziland

Ja, we zijn een dag eerder terug uit Swaziland, en zitten nu in the Ghost Mountain Inn,vorig  jaar zijn we hier ook geweest en zitten nu lekker op het terras en gaan genieten van een club sandwich. 

Maar nu even terug naar de aan komst in Hlane Royal Park. De reis er naar toe was via heel vele suikerrietvelden. Omdat er veel riet was en ook heel veel fabrieken, waren de wegen erg goed begaanbaar.  Het park was erg mooi aangelegd en we kwamen binnen en er stonden zeker zo'n 30 neushoorns op ons te wachten. Deze lagen allemaal te poedelen in een waterpoel/meertje, het enige wat ons van hen scheide was een stukje prikkeldraad, waar gelukkig stroom op stond. Maar anders.

Ook liep er een zwijntje rond met een gebroken pootje, maar blijkbaar had hij er wel pijn aan , maar hij kon er mee leven en had overlevingskans kans. Toen we wilden inchecken kreeg ons gezelschap de schrik van hun leven. Geen WiFi daar was wel over heen te komen, maar er was ook geen stroom, wel telefoon. Dat geen stroom was voor de meeste iets te veel van het goede en in elk geval te primitief. Ik vond het zelf wel wat hebben en had ook al iedereen er voor gewaarschuwd. Maar ze hadden het in elk geval niet gehoord. Over ze heb ik het over Mikael, Mathilde, Raimo en Vincent. Er werd overeengekomen dat we er maar 2 nachten zouden blijven. Ingrid Assendelft werd op gebeld om te kijken of ze het telefoon nr kon vinden van dit hotel in Mkuze. En zoals jullie nu merken is dat gelukt.

het park Hlane is bekend om zijn leeuwen, dus s'avonds een avondsafari gedaan in de hoop dat we er een paar zagen en het klopt we zagen er 2. Een leeuw en een leeuwin. Erg goed te zien waren ze niet, maar ze waren te zien. We reden in een oude jeep defender rond, die echt zijn beste tijd gehad. De versnellingsbak had het met alle handelingen die verricht werden erg moeilijk en het leek alsof hij er elk moment mee uit zo scheiden.

Na de safari zijn we gaan eten. Want dit park had dan wel geen stroom, maar wel weer  een restaurant. En met een lopend buffet, wat in tegenstelling tot de normale buffetten erg goed was. Ik spreek nu voor mijzelf.  Na de maaltijd hadden we een avond met Swazi dansen. Heel leuk maar de avond bleek een goed uur te duren, dus dat viel wat dat betreft een beetje tegen.  Maar....... De volgende dag zouden we voor wie zin had, cultureel zien. Wij met zijn allen naar het dichtstbijzijnde plaatsje want daar zou het gebeuren. Ook was daar en stopping mall, speciaal voor de jongeren. Dus voor alle wat. Maar helaas geen cultureel iets te vinden naast ook geen shopping  mall.

de dichtstbijzijnde shopping  mall was  in Manzini (de hoofdstad) zo'n 70 km verderop. Dus daar maar naar toe gegaan. De shopping malle was ver te zoeken. Hartstikke nieuw maar geen winkels toen zelf maar de stad ingegaan. Wij liepen er als enige blanken in een volledige donkere stad. Alleen op de markt kwamen er opmerkingen.

Rene wilde graag voor 17.00 uur terug in het park zijn, ivm inval van de duisternis.

raimo bleek door het snurken van Vincent 5 nachten niet geslapen te hebben. Dus due was niet helemaal aanwezig. We hebben geprobeerd een extra huisje te huren om dit probleem op te lossen. En ja hoor ze hadden er nog 1 vrij. Er werden toen allerlei rekenformules op los gelaten, en hoe ze het deden weet ik niet maar we moesten 280 rand ( 25,--) bij betalen en Raimo had zijn kamer. Hij is daar naar binnengegaan en sliep volgens mij meteen. 2,5 uur later is hij even verschenen op het avond eten ( weer een buffet) en toen weer gaan slapen. 

Hij heeft dus niets gemerkt van brullende leeuwen, allerlei beesten die om je huisje lopen, impala's die een raar brullend geluid maken, net zoals een nijlpaard en heel veel vogels. Hoewel hij had de nachten er voor al meegemaakt.

de volgende ochtend was hij in elk geval weer helemaal het mannetje, gelukkig. En nu zitten we dus in Mkuze, waar ik de souvenirshop onveilig heb gemaakt en onveilig ga maken.