Mount st Helens

15 september 2018 - Tumwater, Verenigde Staten

Vandaag hebben we kennis gemaakt met een strato vulkaan en zijn verwoestingen. We zijn naar mount st Helens gereden. Het weer was redelijk helder, hoewel we dichter bij de berg kwamen hoe bewolkter het werd. Bij het bezoekerscentrum aangekomen. 52 mijl van de vulkaan was er via een live cam te zien hoe het zicht zou zijn en we besloten het er op te wagen. De rit er naar toe was heel afwisselend met heel veel uitzicht punten met borden waar heel veel op verteld werd wat er allemaal die 18 mei 1980 gebeurd is. En wat er op dat punt te zien was of gebeurd was. Op een  gegeven moment kwamen we bij een brug en daar werd verteld dat de pyroclastische  tot zover gekomen was. Toen moesten we nog 15 mijl rijden om bij de vulkaan te komen. Het landschap was heel anders als bij de schildvulkanen die we bij Bend gezien hebben. Dit zag er veel verwoestender uit dan daar. Is eigenlijk ook logisch want hier was die pyroclastische wolk, die bij een schild vulkaan niet voorkomt. En ook bij de vulkaan zelf was natuurlijk een stuk ingestort wat bij die andere ook niet was. Het uitzicht wat we te zien kregen was groots. Na 1980 werd door de overheid van dit gebied een nationaal park gemaakt en werd er 9 miljoen geïnvesteerd voor herplanting en pas in 2026 is het eindelijk zover dat ze weer kunnen oogsten. Ook werden er verschillende dieren weer terug gezet. Elk en herten. Elk hebben we in de verte gezien en herten liepen vrij rond bij mensen in de tuinen. Toen we eenmaal in het John Ridge observatorium kwamen was de top redelijk goed te zien en zag je de krater wand ook heel goed. Lang zijn we niet gebleven want het was daar stervens koud, als het zou gaan regenen zou het daar sneeuwen. Er kwamen al donkere wolken aan en we waren dan ook net de berg af toen het begon te regenen en dat doet het nu nog steeds. Momenteel zitten we in Tumwater in een motel, het koste deze keer wat meer moeite als normaal om wat te vinden. Vooral omdat we onderweg een heel leuk grandhotel tegen kwamen in Centralia, alleen helaas was het vol. En dan ga je daar alles mee vergelijken. Vanavond gegeten bij Lemon grass , bleek dus een Thais restaurant te zijn. We hebben de laatste 3 dagen alleen maar Thais gegeten. En zouden eigenlijk wat anders doen. Ik had alleen nu de link met Thais niet gelegd en had meer op voedsel uit een van de zuidelijke staten gerekend. Wat bijna ging sluiten. Eten was prima, maar we werden weg gekeken. We hadden de rekening al binnen terwijl we net begonnen waren met eten. Was niet fijn. Morgen gaan we door naar Tacoma int. Airport een ritje van een uurtje. 

1 Reactie

  1. An natter:
    16 september 2018
    Het is weer een een mooi verslag onze compliementen het is nu zondagmorgen en zitten samen op de bank het verslag te lezen en mee te genieten wij vinden dat heel leuk nog heel veel plezier en de groetjes van pa en ma