Overdekte brug

Vandaag op zoek gegaan naar een covered bridge. Wilde er graag altijd een zien en hier in de buurt was er eentje. Op de de Drif Creek Road wel te verstaan, hier een paar kilometer vandaan. Ik had al gelezen dat hij moeilijk te vinden was. Maar dat het zo moeilijk zou worden wisten we ook niet. Eerst nog even gekeken of er walvissen waren, maar dit maal helaas. Niets te zien. Het weer zat wat dat betreft ook niet mee, geen wind en erg mistig. Dus meteen maar doorgereden naar de Drif Creek. Volgens de eerste beschrijving die ik gekregen had moesten we die blijven volgen en al gauw kwamen we in een prachtig natuur gebied, begon de weg te klimmen en veranderde al snel in een dirt road. Erg mooi maar niet de bedoeling als je een brug wilt vinden. De natuur was overweldigend, roofvogels (arenden?) vlogen om onze auto heen en zelfs onder ons, zo hoog zaten we.  Dit kon niet goed zijn. Toch maar de weg afgereden, omdraaien was geen optie ivm de breedte van de weg. Gelukkig begon de weg weer te dalen en kwamen we weer op een gewone weg terecht . Daar zagen we een camping, die wisten vast wel waar die brug was. En ja hoor er werd een copietje van een kaartje uit een mapje gehaald , plus een foto van een brug. ( niet degene die wij bedoelden) maar er werd verteld dat dit er ook was. Moesten we links af weer naar de 101 en dan weer de Drif Creek Road op alleen dan verder op DrifCreek Fall volgen, als maar en dan kwamen we er vanzelf. René liep naar het haventje wat ook op de camping was, want de heren die daar stonden hadden een zalm gevangen. Zij vertelden ons dat de zalm trek ging beginnen, vandaar dat wij al veel bootje waren tegen gekomen. Effin weer op nieuw de route gereden en ja hoor de afslag naar de calls genomen. Was een weg van 9 mijl  en dan kwamen we bij de falls, een natuurpark. Omdat we niet precies wisten of het de juiste brug al zou zijn. Hebben we de wandelschoenen aangetrokken en de weg naar de falls gelopen. Was een wandeling van 1,25 mijl naar de brug en .25 meer naar de creek. Dus goed te doen. Een hele mooie wandeling door de bossen. Afdalend naar een regenwoud, maar anders dan die in Washington.  De eerste die we daar deden was een beetje mystiek en dat had deze zeer zeker niet. Ook het mos was heel anders, veel vochtiger.  Ook nu weer hele grote varens, je waant je terug in de tijd van de dino’s.  tenminste zo kan ik me voorstellen.  De brug die we zouden zien was niet de brug die ik voor ogen had, maar een grote hangbrug over een ravijn en daarnaast een waterval,  een niet zo grote omdat het nog niet veel geregend heeft.  Weer boven aangekomen kwamen we een dame van het national forrest tegen, ook daar hebben we aangevraagd waar die overdekte brug was. En ja hoor we zaten toch op de goede weg. We moesten de weg uitrijden, dan kwam er een stuk dirtroad en als het weer gewoon geasfalteerd was moesten we rechts aanhouden en kwamen we de brug tegen. Onderweg nog een weg opstopping gehad zodat we aan de kant moesten anders kon de auto er niet langs.. Maar de beschrijving verder klopte helemaal. Ook de dame van de camping had de juiste beschrijving gegeven, maar uiteindelijk hebben we de brug gevonden. En wat blijkt van de week zijn we er al een keer langs gereden. Alleen hebben toen het bord ook niet gezien. Nu wisten we dat het moeilijk te vinden was.  Na de brug hebben we ergens onderweg lekker gelunched. Een sandwich. Daarna zijn we naar newport gereden, moest nog ff bij de Walmart zijn. In Newport een ijsje gescoord en daar zagen we een blaadje liggen over de staat Oregon en dit ging speciaal over Covered Bridges. Hoe bestaat het. En er blijken er hier in de regio zo’n 50 stuks te liggen. Dus we hebben er nog wat te gaan. 😁

Morgen weer richting Seattle.