Stom en raar

17 september 2018 - SeaTac, Washington, Verenigde Staten

Ik schrijf nu mijn verhaaltje pas want mijn iPad was volledig leeg en moest opgeladen worden. Nu heb ik voor de vakantie daar een hele mooie rugzak voor aangeschaft met een batterij er in , voor als er zulk soort dingen gebeuren. Handig niet waar?  Vandaag had ik dat dus nodig. Want de stekker paste niet goed in het stopcontact van het hotel. Dat had ik wel gezien, had de stekker nog gestut , hij viel er steeds uit. Maar blijkbaar mocht dat niet baten.  De iPad was dus niet opgeladen. Maar dat gaf niet ik had die rugzak. Stekkers aangesloten en raar de iPad gaf wel aan dat hij devices miste. Maar weet ik veel. De hele dag op pad geweest. Eerst een poging gewaagd om toch nog mount Rainier te zien. Helemaal tot de ingang van het park gereden, maar het weer werd er niet beter op. Vanmorgen regende het hard, de voorspelling was zonnig weer. Onderweg de eerste echt in het wild lopende herten tegen gekomen. Ook een meer wat bijna droog stond. Heel luguber. Wat wel heel leuk was, was in het plaatsje Elbe. daar draaide alles om de treinen. Zelfs een hotel in een trein. In elke wagon van een stoomtrein was een slaapkamer.  Hadden we moeten weten had ik daar een keer willen slapen. We waren nog niet omgedraaid en de zon kwam door en ook de hele weg naar SeaTac ( het vliegveld) waar we de laatste nacht op het vaste land slapen, was zonnig. Zo zonnig zelfs dat de wolken rondom Mount Rainier op trokken en  we nog een prachtig uitzicht op de berg kregen. Het rare was alleen dat we de top konden zien en het daaronder dicht bewolkt was. Dit mooie uitzicht was trouwens van korte duur. We stonden in een plaatsje Graham, geloof ik, foto’s te maken. Komt er een man naar me toe gereden om te vertellen dat als ik een paar kilometer verder op de foto maak het uitzicht nog mooier is. En dat klopte alleen zat er toen weer een wolk voor de berg, dus was er niets meer te zien.  De rest van de dag de berg dan ook niet meer kunnen zien, helaas. Omdat we meer in een stedelijke omgeving kwamen, waren er ook meer winkelcentra. Nu had ik al tegen René gezegd dat ik keer in zo’n dierenwinkel wilde kijken van de Petco. Zo gezegd zo gedaan, we kwamen er eentje tegen en wij naar binnen. Je kijkt je ogen uit. Honden kleding geweldig! Ook voor Halloween, jasjes, truitjes, jurkjes. Dart Vader pakken, ook in grote maten. Helaas niet zo groot als voor onze meisjes of Bernard. Verjaardag mutsen. Van alles. Verschrikkelijk veel soorten voeding voor allerlei soorten dieren, speciale hondenkoekjes, met spikkels er op, likkoekjes ook in die zoete kleurtjes, oreo koekjes. Van alles . Honden halsbanden en riemen in allerlei vrolijke kleuren en daarin juist heel veel voor echt grote honden. Er waren ook dieren te koop. 1 witte maincoone. En verder slangen, spinnen, hamsters etc en een grote afdeling vissen, waaronder glow in the dark vissen. Had ik nog nooit gezien. Die beesten gaven licht als er een blauwe lamp op stond. Zo waren ze gefokt . Was ook grind en plastic plantjes bij. Maar die vissen was toch wel het summum. Effin na dit bezoekje helemaal onder de indruk door gereden naar het vliegveld. Hotel gevonden, de laatste was gedraaid, koffers weer ingepakt en besloten de auto alvast in te leveren. Het hotel had een shutle busje en die moesten we bellen en dan werden we meteen opgehaald bij het vliegveld. Prima geregeld dus. Auto in leveren ging snel, toen met de bus van het rentalpark terrein naar het vliegveld, dat ging ook goed. Was wel erg druk en we werden in hetbusje gepropt. Maar moesten niet klagen was maar voor 5 min. Toen moesten we onze shutle bus bellen. Gedaan namen ze niet op. Gelukkig was er naast ons hotel het Clarion en hebben we die maar gebeld. Naast ons stond een vrouw die slecht kon zien en die moest ook naar dit hotel. Die hadden we meteen geholpen en voor ons een goed excuus. De was hadden we trouwens ook in dat hotel gedaan en ook nog gegeten. Na heel lang wachten werden we eindelijk opgehaald en waren we snel in het hotel. Eindelijk tijd voor mijn verhaaltje te schrijven, haal mijn iPad te voorschijn, helemaal leeg niet opgeladen. Blijkt er helemaal geen batterij in die tas te zitten, alleen een snoertje. Dus iPad de hele dag aan een snoertje gehangen. Alles voor Pietsnot. Ik snap er nog steeds niets van. Freek en ik hebben nog wel zitten kijken waar die batterij nou zat, toen ik hem aanschafte. Heb voor mijn gevoel dus ook die tas proberen op te laden, door hem aan de stroom aan te sluiten. Maar er zat gewoon niets in. Als ik thuis ben nog maar eens goed kijken 😁😁😁😁😁

2 Reacties

  1. Bart en Retty.🌸:
    17 september 2018
    Nou nou, wat een hilariteit. Maar weer heerlijk om te lezen. Jammer dat er geen pakjes voor de" hondjes" waren! Zag ze al lopen in Horssen. 😂maak er nog wat van daar! xx
  2. Marjan:
    18 september 2018
    😂😂😂😂 ik zie je gezicht helemaal voor me 🤣
    Veel plezier op de verdere trip 💋